آدم های مختلف دیدگاه های متفاوتی دارند. اگه تو اصفهان زندگی کرده باشین متوجه میشین که عموم تفکر اینجا اینه که از یه راه مطمئن به یه جایگاه مطمئن برسی و دیگه از اون به بعد سعی کنی فقط قلمرو ات را تو اون جایگاه وسیع تر کنی . یه محافظه کاری پیشفرض تو اکثر مردم اصفهان دیده میشه. البته نمیگم ریسک پذیری پایینه . نه . ولی همیشه با سنجیدن همه جوانب ریسک میشه. ( تو پرانتز میگم که این چیزی که دارم میگم فقط برداشت منه و شاید اصلا در واقعیت اینجوری نباشه و اصلا هم قصدم نکوهش یا تایید این دیدگاه نیست و اصلا هم سعی ندارم یه نسخه بپیچم برا همه . اصلا میخوام یه چیز دیگه بگم)

خلاصه میخواستم بگم که به نسبت جمعیت کمتر به آدم هایی برخورد میکنین که به اصطلاح " از این شاخه به اون شاخه " پریده باشن. اما خب مگه کجای این فلسفه ی " از این شاخه به اون شاخه پریدن" اشتباهه؟ به نظرم اگه ما در انتهای هر شاخه بایستیم شایده بقیقه شاخه ها به نظرمون دور بیایند و اصلا گمان کنیم که شاید متعلق به درخت دیگه ای هست ولی هر چه به تنه درخت نزدیک میشیم میبینیم که این شاخه ها چه وحدتی باهم دارند. برای من ادبیات از سینما لاینفک به نظر میرسه . ریاضی از زیست شناسی همینطور . نمیشه جداشون کرد. گه گاهی از بیرون فیدبک میگیرم که " وقتتو تلف نکن و انقد از این شاخه به اون شاخه نپر" با خودم فک میکنم من که دارم راهمو میرم چی میگن اینا. میدونی سباستین من شاید هیچ برنامه مشخص و ثابتی برای 2سال آینده ام نداشته باشم اما میدونی یه چیزی را خوب میدونم . میدونم که باید تجربه کرد باید جستجوش کرد باید پیداش کرد *چیزی که تو را به وجد میاره و چشم هات برق میزنه وقتی انجامش دادی* راه سختیه چون هیچ gps را نمیتونی پیدا کنی که تورا به اونجا راهنمایی کنه. تو فقط یه سری نشونه های گنگ و نامفهوم گه گاهی تو راه پیدا میکنی که حتی بعضی هاش کد شده است و باید ساعت ها وقت بذاری و بخونی تا بفهمی و دیکد کنی ولی یه حسی درونت تو را راهبری میکنه . باید پیداش کنی * چیزی که میشه نقطه عطف* نقطه عطف میدونی یعنی چی سباستین؟ نقطه عطف یعنی جایی که تقعر تابع عوض میشه . ینی خیلی فرقشه قبل نقطه عطف و بعد نقطه عطف. 

عکس از من :)