به سختی توقعاتم از خیل کثیر اطرافیانم را به اپسیلونی نزدیک به صفر رسوندم و امیدوارم همینجور بمونه! 

پ.ن1:طوری نشود که پی در پی طوری شود.

پ.ن3:دوستی های معمولی را بذاریم معمولی بمونه و وارد یه منطقه غیرمعمولی نکنیمش! با رفتارمون یا حرف هامون.... آخ از نگاه هامون :/

پ.ن4:انحصارا با شمام اقای الف ، ساکن واحد کناری در پژوهشگاه

پ.ن7: ای مهسا!کارهای عقب افتاده ات را تموم کن! این نفسی که الان اومد شاید هیچوقت دیگه بازدمی نداشته باشه. پس بمیر قبل از اینکه بمیری!