۸ مطلب در بهمن ۱۳۹۵ ثبت شده است

مرگ در میزند

  • مهسا ماکارونی فر
  • سه شنبه ۱۹ بهمن ۹۵
  • ۲۱:۰۲
  • ۰ نظر

عنوان از یکی از نمایشنامه های وودی الن است . 

تو مراسم خاکسپاری ادما برای تنهایی خودشون گریه میکنند و غصه میخورن . مرگ فقط و فقط یه زنگه که به صدا درمیاد که یاداوری کنه ماها همه تنهاییم فقط نمیخوایم باورش کنیم برا همین غصه میخوریم. 

20:30دقیقه بود با زنگ یک تلفن پدر یکهو زانوهایش لرزید . پدر را با یک تلفن خبر دادند یتیم شده . 6 سال پیش شهریور هم مادر را با یک تلفن خبر دادند که یتیم شده . 

5شنبه قرار بود بروم مراسم هفتم مادر یکی از دوستانم . الان باید بروم مراسم خاکسپاری پدربزرگم . 

آمرزش و رحمت برای همه انهایی که درمیان مان نیستند ولی یادشان اندک رشته ای است که به آن چنگ میزنیم که تنها نباشیم.

فاتحه مع الصلوات...

پیمان نبستن خود کار مشکلی است

  • مهسا ماکارونی فر
  • سه شنبه ۱۹ بهمن ۹۵
  • ۱۸:۵۵
  • ۰ نظر

شهرناز: پیمان شکستن با پیمان شکن , پایبندی به پیمان است ضحاک . این ندانستی؟

شب هزار ویکم/ نمایشنامه ای از بهرام بیضایی 

خوشبینی غیرواقعی در رده های بالا اخر کار دستمان میدهد

  • مهسا ماکارونی فر
  • سه شنبه ۱۹ بهمن ۹۵
  • ۱۸:۵۳
  • ۰ نظر

کارگردان: تو نیمه خالی را میبینی من نیمه پر!

نویسنده:من نیمه ی پر را میبینم که به سرعت خالی میشه!

مجلس ضربت زدن/نمایشنامه ای از بهرام بیضایی

حتی حق وجود...

  • مهسا ماکارونی فر
  • دوشنبه ۱۸ بهمن ۹۵
  • ۲۱:۳۶
  • ۱ نظر

اکثریت می آن تایید نگرش خودشونو ببینن. و نه اصلا نگرش مارا. و نه اصلا خیال میکنن نگرش دیگه ای وجود داره. یا حق وجود داره!

مجلس ضربت زنی/نمایشنامه ای از بهرام بیضایی

عدم سوء پیشینه

  • مهسا ماکارونی فر
  • دوشنبه ۱۸ بهمن ۹۵
  • ۱۸:۴۴
  • ۰ نظر

هیچ محکومیتی بابت هیچی. البته معنیش این نیست که هیچ کاری نکردم . معنیش فقط اینه که اگه کاری میکنم. کارمو خیلی خوب میکنم و از زیر مجازاتش قسر در میرم.

مامورهای اعدام/نمایشنامه ای از مارتین مک دونا/ ترجمه بهرنگ رجبی

یه تافت بزنیم اصفهان همینجوری بمونه

  • مهسا ماکارونی فر
  • پنجشنبه ۱۴ بهمن ۹۵
  • ۱۶:۵۹
  • ۰ نظر

این روزها دوباره اصفهان همون اصفهان همیشگی شده . کنار رودخونه قدم زدنااا مرغ های سفیدی که مردم بهشون پفک میدن و پیاده روی های طولانی با رفیق هامون. حال و هوای عجیبیه . امروز 10کیلومتر پیاده روی کردیم و اصن گذر زمان حس نشد. عجیبه . عجیب.  

عکس از من|پل خواجو| نمیدونم چرا فقط سوراخ سوراخ شده:||


ازتفریحات سالم شیخ پرسیدند و وی از پاسخ میماند

  • مهسا ماکارونی فر
  • چهارشنبه ۱۳ بهمن ۹۵
  • ۰۰:۱۳
  • ۱ نظر

یکی از لذت بخش ترین تفریحات ِ سالم ِ تنهایی که دارم اینه که برم یه مرکز خرید مثل هایپر مارکت طبقه پایین ِ سیتی سنتر یه چرخ دستی بردارم بعد شروع کنم چیز میز گذاشتن تو چرخ و گهگاهی پیش این زوج های جوان که دارن بررسی میکنن که مثلا کدوم مارک ماکارونی بهتره بایستم و شروع کنم به اراجیف بافتن و یه چندتا اصطلاح تخصصی اشپزی هم میپرونم و سعی میکنم به مساوات از همه ی مارک ها تعریف کنم و بعد تو افق محو میشم . بعد کم کم شروع میکنم اون چیزایی که تو چرخ گذاشته بودم را میذارم سرجاش و بعد با 3تا دونه پتی بور از هایپر میام بیرون....

میخوام بگم یه همچین تفریحات سالمی دارم :) 

عکس از من/ پارکینگ سیتی سنتر


دمودلاسیون یک سیگنال

  • مهسا ماکارونی فر
  • يكشنبه ۱۰ بهمن ۹۵
  • ۱۹:۳۴
  • ۰ نظر

اینکه رفیقت در ازای کاری وقتگیر اما نه چندان سختی که براش انجام دادی مدام میگه که ببخشید و فلان و کی میشه جبران کنم. یعنی یه جای کار میلنگه یعنی این ادم "الان"براش یه پیشفرض ذهنی ایجاد شده که در ازای این کار برات جبران کنه. یعنی داد و ستد. یعنی معامله. و این یعنی حتما یه جای کار میلنگه

1) ترکیبی از روزنوشته و گاه نوشته ها و عکس ها و خاطرات و آنچه که مهسا می اندیشد. مینویسم که دفن نشود در روزمرگی ها. نوشته هام مخاطبی نداره و اصولا انتظار ندارم که کسی گذرش این دور و برا بیوفته برا همینه که گاهی اوقات که از مونولوگ صحبت کردن خسته میشم .میشینم و با سباستین گپ میزنم. سباستینی که وجود نداره ولی پای حرفای من میشینه :)

2) همه این مزخرفات را میشه تو صفحه های کاغذ از یه دفترچه تو کشو میز نوشت یا حتی کلمه به کلمه تو صفحه های ورد در اندرونی ترین فایل های هاردت اما کسی چه میدونه که چی میشه که ما شروع میکنیم از تجربیاتمون با هم حرف زدن ...

3) اون آجری تو دیوار که هر لحظه ممکنه سقوط کنه.
5، 4، 3، 2، 1 ... .

4) این شاید بهترین نسخه از من نباشه که خب اشکالی هم نداره چون شاید اصلا بهترین نسخه از من وجود نداره!

5) ای مهسا، برای روزهایی که آبستن اتفاقاتی است که نیازمند تجربه های این روزهاست، برای لحظاتی که باید خودت را از حماقت نجات دهی، برای آن روزها توشه ای از مضحک ترین اشتباهاتت به همراه داشته باش. نه برای اینکه از اشتباه جان سالم به در ببری بلکه برای اینکه اشتباه خنده دارتری را مرتکب شوی که اشتباه کردن، مالیات ندارد.
آرشیو مطالب